‘Treur niet om mij’ – bij het overlijden van oud-PvdA wethouder Koos Fleer

Koos Fleer is overleden.

In het overlijdensbericht staat:

Lieve mensen, treur niet om mij.

Ik had een goed leven.

Omringd door jullie liefde.

Maak er ook iets moois van

 

Ik hoor het hem helemaal zeggen.

Koos was al een paar jaar ziek en nu heeft hij de strijd daartegen op moeten geven. Als zeer gewaardeerd, bijna een leven lang, lid gaf hij blijk van betrokkenheid bij de Partij van de Arbeid. Bijna twee decennia is hij als wethouder actief geweest in het Westerkwartier. Acht jaar in de toenmalige gemeente Oldehove en bijna 10 jaar in de gemeente Grootegast.

De laatste jaren was hij vooral te vinden op zijn natuurcamping en bij zijn familie. De topmomenten in de week waren de opa-oppasdagen, wanneer zijn kleinzoon samen met hem over de camping kuierde.

So many things I would have done

But clouds got in my way

Een citaat uit een song van Joni Mitchell (Both sides now) dat Koos met het jubileumkoor Zuidhorn op het repertoire had staan.

We gaan zijn ferme, sociale tred en gewaardeerde inbreng in de partij missen.

Wij wensen de familie veel sterkte toe.

Myra Eeken-Hermans, fractievoorzitter fractie Grootegast, namens PvdA Westerkwartier

 

Om op deze plek bij hem stil te staan, publiceren we hier het interview dat we twee jaar met hem hadden op het moment van de fusie van de vier afdelingen tot één afdeling Westerkwartier. Dit interview is gepubliceerd in Rode memoires – 70 jaar geschiedenis PvdA Westerkwartier, een boekje met terugblikken van de vier afzonderlijke afdelingen.

Ongelijkheid als drijfveer

Als twintigjarige student economie in Groningen werd Koos Fleer lid van de PvdA. Afkomstig uit een katholieke arbeidersfamilie uit Twente. Hij vond dat het in de maatschappij ongelijk verdeeld was, er waren te weinig kansen en geen goed onderwijs voor gewone mensen. Koos kon studeren omdat zijn vader hem naar een goede middelbare school stuurde. Dit tegen de zin van Koos die gewoon net als zijn vriendjes naar de ambachtschool wilde. Nu is hij die eigenwijze vader dankbaar.

Voorbeelden uit de PvdA waren Drees en Joop den Uyl voor hem. Vooral Drees was een begrip en had een enorm aanzien. Hij zorgde voor een ouderdomspensioen voor iedereen. Koos weet zich nog te herinneren dat in zijn wethouderstijd in de gemeente Oldehove, door ouderen tegen hem gezegd werd: “Wie stemm’n op Drees”.

Koos heeft in twee gemeentes in het Westerkwartier als wethouder gewerkt. Acht jaar in de gemeente Oldehove en bijna tien jaar in de gemeente Grootegast. In het begin van zijn politieke loopbaan had Koos als jonge(28 jaar)rode wethouder nauwelijks wat te zeggen in het overwegende christelijke Oldehove. Dat veranderde allengs, hij werd steeds meer serieus genomen en daar kijkt hij met plezier op terug. Het zit hem volgens hem niet altijd in grote veranderingen. Het feit dat er bordjes met “verboden zich op het gras te bevinden” zijn weggehaald. Dat later ook Staatbosbeheer de natuurgebieden in de gemeentes steeds meer is gaan openstellen en toegankelijk maakt voor iedereen is een logisch vervolg hiervan. Het zelfde geldt voor een initiatief als het blote voetenpad. Het is toegankelijk voor iedereen en dat is een grote verworvenheid. Het groen is er voor iedereen en niet alleen om mooi te zijn maar ook om door iedereen om van te genieten.

Koos is blij met de fusie van het Westerkwartier, maar het had van hem wel wat jaren eerder mogen gebeuren. Echt politiek actief is Koos al jaren niet meer. Wel geeft hij nog steeds alle aandacht aan zijn andere belangrijke sociale drijfveer, het onderwijs. Hij staat nog steeds als leraar economie voor de klas.